Şiir

Konu: Şiir Paz Ara. 02, 2007 11:29 am

Kalem sana kurban olam kõle olam
Anam oldun, babam oldun, eş oldun
Seni yapan ustalara kul olam
Dertlerime ortak, yüreğime taş kalem

Senden başka sadık dostu bulamam
Bir gün bile senden ayrı kalamam
Herşeysiz olurum, sensiz olamam
Gözümün seline yaş oldun kalem

Seni çöpe atan eller sürünsün
Zalim dostlarımdan sen çok üstünsün
Seveceğim ölünceye dostumsun
Bütün insanlığa baş oldun kalem

Kalem sana ağaç olam uç olam
Yazdığına cümle olam hece olam
Sen gündüz ol, ben de sana gece olam
Arkadaşım, dostum oldun eş kalem

Seninle ağladım seninle güldüm
Hüzünlü günümde yanımda buldum
Yaralı hayatta seninle oldum
Yaşamım boyunca, gözüm yaş kalem

Seninle dertleştim, seninle ağladım
Yazıp ellerimle bağrım dağladım
Senden bir vefalı dost bulamadım
Gece hayalime düş oldun kalem

Sen olmasan beni kimse anlamaz
Bence, senden üstün varlık olamaz
Çok insanlar değerini anlamaz
İçim açtın yüreğimde kuş kalem

Dertlerimi tane tane yazdın sen
Gözyaşımı boncuk gibi dizdin sen
Suç işledim ceza verdin kızdın sen
Ağzım oldun dilim oldun diş kalem

Eşe dosta selamlarım ilettin
Kitap yazdın yaprakları dal ettin
Abidin’im gözyaşlarim sel ettin
Yazim oldun bahar oldun kiş kalem

Konu: Geri: Şiir Paz Ara. 02, 2007 11:29 am

Çapraşık manâlarla, yaldızlı bir desenden
Oyunumuz vardı yâ, hani ilhâmı senden
Bu sabah o günlerden bir gemi gönderdiler
Yürekleri bağlayıp aklı salıverdiler.

Tefekkür âleminin tekdüze vurumları
Cem etti sînesinde tekmil uçurumları.
Koridorlar belirdi, koridorlar uzandı,
Biri aynaya baktı, mavzerine uzandı.

Kum tânesince kesif ve ince fikirlerle,
Çınladı ayak sesi sonsuz lâbirentlerde.
Dolu kuyu, boş kuyu, bir ucu uçsuz kuyu
Sonsuzun arz kapısı gelip sundu korkuyu:

Nasıl olur da dağlar, semâyla kucaklaşır
Dalgaları, sâhilden ufka hangi el taşır
Bir şeyi bilmek nedir? Nasıl inanır insan
Nasıl şeydir vârolmak, sonsuzluk, zaman, mekân?

Birden ufuk düzeldi, silindi ve kayboldu
Bitimsiz kuyulara, taş toprak dolduruldu
Ufuk eğri büğrüydü. Ufuk, körleşiyordu,
Elleri bağlı biri, “Neden varım?” diyordu...

Konu: Geri: Şiir Paz Ara. 02, 2007 11:54 am

Konu: Geri: Şiir C.tesi Ara. 08, 2007 7:30 am

anımsıyor musun?
bir çetemiz vardı: Vahşi Siyah Atlar
ısmarlama serserilikler yaşardık
kimseden bir şey demeden kaçıp gitmeler gibi
sokaklarda sabahlamak, parklarda yatmak
yabancıları mahalleye sokmamak gibi
Ve bir gün gideceğimiz bir Amerika vardı
herkesin bir Amerika'sı vardı o zamanlar
herkes gece istasyonlarında
kendi Amerika'sını aradı

kısık ışıklı arkadaş odaları
plağın bir yüzünü kaplayan uzun parçalar eşliğinde
kendi rüyalarımıza dalar, dağılırdık
okyanuslar, gemi yolculukları, kanayan ıslıklar
ve dunyanın bütün limanları
önümüzde sessizce uzardı

biterdi plak, disk boşa dönerdi.
düşlerimiz çarpıp geri dönen sulardı şimdi
böyle zamanlarda ilk sözü söylemekten
kaçınırdı herkes
sonra bir usulca kalkar, herkese çay koyardı
anımsıyor musun?

vahşi siyah atlardık
kentin ışıklı çöllerinde kendi izini arayan
deri ceketlerimize sığdıramadığımız düşlerimiz kadar
aşık ve düşmandık
dünya acıtırdı bizi. her şey kanatır, her şey yaralardı
sevişmek çekip çıkarmazdı bizi derinliğimizden
öfkemizi dindirmezdi hiçbir şey
geceleri uyuyamayan çocuklardık,
otobüs garlarında uzun maceralar umar
apansız yolculuklara çıkardık

uykulu kentlere girerdik gece yarıları
ıssız ağaçlar olurdu yol kenarlarında
gökyüzünde parlak yıldızlar, her yere aynı uzalıkta
sarhoş bindiğimiz otobüsün pencersinden
sanki bambaşka bir dünyaya bakardık
sonra saklayarak yüzümüzü birbirimizden
yumruklarımızı sıkar sessizce ağlardık
ışığı açık kalmış pencerelere, kepengi örtülü dükkanlara,
yaz bahçelerinden taşan çiceklere,
adını bile bilmediğimiz bu kente
neye olduğunu bile bilmediğimiz bir hasretle
uzun uzun bakardık
anımsıyor musun?

ahh o gece yolculukları
bir başka kentte, bir başka insan olmanın umutları
kaç yol arkadaşı kaldı şimdi geriye
gençliğin ilk acılarını birlikte keşfettiğimiz
kaç yol arkadaşı?
sürüyerek götürdüğümüz dargın beraberlikleri saymazsak
ne kalıyor elimizde?
ölenler,
terk edenler,
bir de telefonları, adresleri, kendileri değişenler

vahşi, siyah atlardık; yılkıya bırakıldık
içimizden kimse gidemedi Amerika'ya
kendi Amerika'sı da olmadı hiçbirimizin
yağmur aldı
rüzgar aldı
zaman aldı
o vahşi siyah atları
herşey o eski rüya da kaldı

çarpıp geri dönen düşlerimizin üstünde
çürümüş cesetleri yüzüyor şimdi vahşi siyah atların
öldukleri sahilleri kendileri de bilmiyorlar
peki sen anımsıyor musun?

Konu: Geri: Şiir C.tesi Ara. 08, 2007 7:33 am

Yaşanacak günler var daha nazlım
Gam ile elemle doldurma beni
Gel derdimi dinle gel âhu gözlüm
Murada ermeden soldurma beni

Çekildin kenara keyife doyup
Aradım dört yanda menzilin kayıp
Bekle bugün yarın gelirim deyip
Aşk sözü vermeden güldürme beni

Kulların kullara kalmadı hayrı
Sen ayrı ben ayrı yolumuz ayrı
Hayattan umudu kestim ben gayrı
Vuslatı görmeden soldurma beni

Issız olur derler garibin koyu
Sevenin ardından kazılır kuyu
Zâten Kederliyim bir ömür boyu
Ecelle ölmeden kaldırma beni

Konu: Geri: Şiir C.tesi Ara. 08, 2007 7:34 am

sadece üşüyorum
mevsimin bayatlığından mı
soğukların arttığından mı anlayamadım
sadece üşüyorum
birinin yokluğundan mı
birilerinin çokluğundan mı anlayamadım
sadece üşüyorum
olmayan sıcaklıktan mı
gelecek olan karakıştan mı anlayamadım
sadece üşüyorum
hayatımda ki boşluktan mı
aynadaki yalnızlıktan mı anlayamadım
birinin yokluğundan mı
birilerinin çokluğundan mı...

Konu: Geri: Şiir Paz Ara. 09, 2007 8:02 am

evlilik
fedakarlıkmış
anlayışmış
hoşgörüymüş
karşılıklı sevgiymiş
saygıymış
müştereklikmiş
fedakarlığın
ikiye bölünmesiymiş

FEDA hanım, KARLIK bey...! ! ! ! ! !

Konu: Geri: Şiir Paz Ara. 09, 2007 8:03 am

Baba bugün üşüyorum
Karda kaldım üşüyorum
Anama deyin sıcak bir çorba koysun
Üstümü ört baba üşüyorum

Behey babam dalmış babam
Sigarayı sarmış babam
Şapkasına hicran dökmüş
Kibrit gibi yanmıs babam

Baba bugün alır dağlar
Bu dert beni alır dağlar
Şehirlere sığmaz oldum
Fazla sürmez alır dağlar

Baba bugün ağlıyorum
Darda kaldım ağlıyorum
Duaların üzerimden eksik etme
İçim yandı ağlıyorum

Mesaj Sayısı : 16 Kayıt tarihi : 28/11/07

Bana yanacaksın diyen
Herkesten çok haram yiyen
Borcunu hiç ödemeyen
İnsafsızca atıyorsun
Konuştukça batıyorsun.

Atı, itle… yarıştırdın
Hâinleri barıştırdın
Ortalığı karıştırdın
Boşa nutuk atıyorsun
Konuştukça batıyorsun.

Dedem anlatmıştı seni
Hattâ rahmetli neneni
Seni her maçta yeneni
Unutarak atıyorsun…
Konuştukça batıyorsun.

Dünya dönüyor ya hâ
Senin için of ne âlâ...
Gözün doymayacak mala
Açgözlüsün, atıyorsun
Konuştukça batıyorsun.

Fâizlemiş paraların…
Alnındaki karaların
İyileşmez yaraların…
Süte çok su katıyorsun
Konuştukça batıyorsun.

Kefereler size bonkör…
Nankör çıktınız çok nankör
Bu kadar mı gözünüz kör?
Hâinvâri… atıyorsun
Kkonuştukça batıyorsun.

Pişman olup, af dilesen
Zaman geçiyor bilesen
Kim bilir ne gün öle sen
Düşünmeden atıyorsun
Konuştukça batıyorsun.

Gönül dost olanı özler…
Her zaman yolunu gözler
Bestelenecek bu sözler…
Dinlemeden atıyorsun
Konuştukça batıyorsun.

Mesaj Sayısı : 5 Kayıt tarihi : 28/11/07

Hep sevgileri anlatsın,
Baba bana bir şiir bul !
Her satırı bal damlatsın,
Baba, bana bir şiir bul !

Olmasın savaş, kin, nefret;
Ne siyaset, ne ticaret;
Dosta düşmana rica et,
Baba, bana bir şiir bul !

İçinde kuş cıvıltıları,
Uçsun martı kanatları,
Koşsun özgürlük atları,
Baba, bana bir şiir bul !

Alageyik dağda gezsin,
Avcı vurmasın, vazgeçsin,
Kimse kimseyi üzmesin,
Baba, bana bir şiir bul !

Solmasın kırda çiçekler,
Gülsün, oynasın böcekler;
Acı olmasın gerçekler,
Baba, bana bir şiir bul !

Dilden dile hep söylensin,
İnsanlar gülsün, eğlensin;
Duyan, okuyan beğensin;
Baba, bana bir şiir bul !

Mesaj Sayısı : 15 Kayıt tarihi : 15/11/07

çok fazla olmuş abi yaw